راهنمای نوجوانان: در فضای‌مجازی خود را به دردسر نیندازید!
تاریخ: 3 مرداد 1402 امیر
چه کسی می‌تواند بگوید که به راستی چگونه می‌توانیم بدون گوشی‌های هوشمند، لپ‌تاپ‌ها و سایر دستگاه‌هایی که به ما اجازه آنلاین‌شدن می‌دهند، زندگی کنیم؟ از طریق فضای‌مجازی و شبکه اینترنت است که بیشتر ما با دوستان و خانواده در تماس هستیم، عکس می‌گیریم، تکالیف مدرسه یا دانشگاه خود را انجام می‌دهیم، تحقیق می‌کنیم، آخرین اخبار را می‌یابیم و حتی خرید می‌کنیم. اما علاوه بر میلیون‌ها سایت برای بازدید و کارهایی که باید انجام دهید، آنلاین‌شدن راه‌های زیادی برای اتلاف وقت و حتی به دردسر افتادن ارائه می‌دهد. اما برخی از افرادی که به صورت آنلاین ملاقات می‌کنید ممکن است سعی کنند از شما سوء استفاده کنند، اطلاعات‌شخصی شما را بدزدند یا شما را مورد آزار و اذیت یا تهدید قرار دهند. ممکن است افرادی را بشناسید که به خاطر کاری که به صورت آنلاین انجام داده‌اند، دچار مشکل شده‌اند، ممکن است مورد قلدری، باج‌گیری، دزدی یا حتی بسیار بدتر از این‌ها، در خطر مرگ قرار گرفته باشند، نگاهی به پرونده‌های قتل و آدم‌ربایی سال‌های اخیر بیندازید و آن را با پرونده‌های سال 1950 میلادی و بعد از آن مقایسه کنید.
از آنجایی که کاربران می‌توانند ناشناس بمانند، وب‌سایت‌ها و برنامه‌های پیام‌رسان محبوب ممکن است بزرگسالانی را که وانمود می‌کنند نوجوان یا کودک هستند، جذب کنند. آن‌ها گاهی اوقات از بازدیدکنندگان عکس یا اطلاعاتی درباره خود، خانواده یا محل زندگی خود می‌خواهند، اطلاعاتی که نباید در اختیار آن‌ها قرار گیرد. معمولاً افرادی که اطلاعات‌شخصی مانند آدرس منزل، شماره تلفن و آدرس ایمیل را درخواست می‌کنند از این اطلاعات برای پر کردن صندوق‌های پست و دستگاه‌های منشی تلفنی با تبلیغات استفاده می‌کنند. با این حال، در برخی موارد، مجرمان از آن برای شروع روابط غیرقانونی یا ناشایست یا برای آسیب رساندن به شخص یا خانواده استفاده می‌کنند. اما چه کار باید کرد؟
به صورت هوشمند و آگاهانه آنلاین شوید!
- قانون اول: خلق و خوی خود را بررسی کنید! آیا احساس ناراحتی یا عصبانیت می‌کنید؟ پس وقت آن نیست که پیام یا پستی در یک سایت یا رسانه اجتماعی ارسال کنید. مردم همیشه وقتی استرس دارند یا ناراحت هستند تصمیمات خوبی نمی‌گیرند یا درست فکر نمی‌کنند. اگر حالتان خوش نیست و می‌خواهید در فضای‌مجازی خود را تخلیه کنید دست نگه دارید، با کسی تماس بگیرید یا به جای آن برای دویدن بروید.
-
قانون دوم: وقتی در یک وب‌سایت هستید، سعی
کنید تا حد امکان ناشناس بمانید. این بدان معناست که تمام
اطلاعات خصوصی را خصوصی نگه دارید. اطلاعات خصوصی که هرگز
نباید به عموم اجازه دیدن آن‌ها را بدهید شامل موارد زیر است:
- نام کامل شما
- هر نوع عکسی (حتی از حیوان‌خانگی شما!)
- مکان فعلی شما (برخی از تلفن‌ها دارای برنامه‌های GPS خودکار هستند که ممکن است نیاز به خاموش شدن داشته باشند)
- آدرس خانه یا مدرسه یا آدرس هر یک از خانواده یا دوستان شما
- شماره تلفن‌ها
- شماره تامین اجتماعی و بیمه شما
- رمزهای عبور
- نام اعضای خانواده
- شماره‌های کارت اعتباری و کارت بانکی
اکثر افراد و شرکت‌های قابل اعتماد این نوع اطلاعات را به صورت آنلاین نمی‌خواهند. بنابراین، اگر دیگران این کار را انجام دهند، این یک پرچم قرمز است که ممکن است هیچ سودی نداشته باشند. اگر مطمئن نیستید، همیشه با یکی از والدین مشورت کنید، به خصوص هنگام خرید آنلاین یا ثبت‌نام در یک وب‌سایت یا برنامه.
قبل از ایجاد یک آدرس ایمیل یا نام صفحه، به دقت فکر کنید
از ترکیبی از حروف و اعداد در هر دو استفاده کنید که مشخص نمی‌کند شما مرد هستید یا زن. هنگام پیام رسانی یا استفاده از برنامه‌های ویدیویی، از نام مستعاری استفاده کنید که با نام صفحه نمایش شما متفاوت است. به این ترتیب، اگر زمانی در مکالمه‌ای قرار گرفتید که باعث ناراحتی شما شد، می‌توانید بدون نگرانی از اینکه کسی نام صفحه شما را می‌داند و می‌تواند شما را از طریق ایمیل ردیابی کند، از آن خارج شوید. برخی از افرادی که با دوستان خود به صورت آنلاین معاشرت می‌کنند، گروه‌های خصوصی ایجاد می‌کنند که در آن تنها آن‌ها و افرادی که دعوت می‌کنند می‌توانند با هم تعامل داشته باشند.
دوستی‌های آنلاین را در دنیای مجازی حفظ کنید
ملاقات چهره به چهره با دوستان آنلاین خطرات بیشتری نسبت به انواع دیگر دوستی دارد، زیرا برای افراد بسیار آسان است که وقتی نمی‌توانید آن‌ها را ببینید یا صحبت کنید، وانمود کنند که چیزی نیستند که نیستند. در ابتدا ارسال پیام ویدیویی با شخصی ایمن تر است، اما حتی این می‌تواند خطراتی را به همراه داشته باشد. با یکی از والدین بررسی کنید که این کار برای شما بی خطر است. آن‌ها ممکن است بخواهند با برخی از مخاطبین شما ملاقات کنند یا قبل از اینکه به شما اجازه دهند این کار را خودتان انجام دهید، در یک گفتگو بنشینند. اگر تا به حال درگیر هر گونه پیام یا چت آنلاینی شدید که به هر دلیلی احساس ناراحتی یا خطر را در شما ایجاد می‌کند، از آن فضا به سرعت خارج شوید و فوراً به والدین خود یا بزرگسالان دیگر بگویید تا آن‌ها بتوانند آن را گزارش کنند. خوشبختانه اکثر مردم هرگز آزار و اذیت اینترنتی را تجربه نمی‌کنند. اما اگر مورد آزار و اذیت سایبری قرار می‌گیرید و نادیده گرفتن آن باعث توقف آن نمی‌شود، کمک گرفتن از والدین، مشاور مدرسه یا بزرگسال مورد اعتماد دیگری ممکن است ایده خوبی باشد. این به ویژه در صورتی صادق است که مزاحمت سایبری حاوی تهدید باشد.
موارد دیگری که باید در نظر بگیرید
اگرچه ایمیل نسبتاً خصوصی است، هکرها همچنان می‌توانند به آن دسترسی داشته باشند. هرزنامه، مانند تبلیغات یا یادداشت‌های مزاحم یا توهین آمیز، آزاردهنده است. اما مسدود کننده‌های هرزنامه می‌توانند از مسدود شدن صندوق پستی شما جلوگیری کنند. بسیاری از ارائه دهندگان خدمات به شما کمک می‌کنند تا ایمیل‌های نامناسب را مسدود کنید یا اگر والدینتان موافقت کنند که کنترل‌های والدینی متناسب با سن خود تنظیم کنند. اگر فرستنده سند یا فایلی را که باید دانلود شود نمی‌شناسید، بدون باز کردن آن را حذف کنید تا از ویروسی شدن دستگاه خود جلوگیری کنید. نرم افزار محافظت از ویروس برای هر رایانه‌ای ضروری است و باید به طور مرتب به روز شود. همچنین می‌توانید نرم‌افزاری بخرید که به خلاص شدن از شر برنامه‌های جاسوس‌افزار ناخواسته‌ای که رایانه شما را گزارش می‌کنند کمک می‌کند. برخی از ارائه‌دهندگان خدمات، نرم‌افزاری را برای محافظت از شما در برابر این مزاحمت‌ها و سایر مزاحمت‌های آنلاین در دسترس قرار می‌دهند، مانند مسدودکننده‌های تبلیغات پاپ‌آپ در چهره شما. همچنین به دیگران اجازه ندهید از تلفن شما استفاده کنند مگر اینکه با آن‌ها باشید. تلفن خود را جایی نگذارید که شخص دیگری آن را بردارد و زمانی که از آن استفاده نمی‌کنید لپ تاپ یا تبلت خود را خاموش کنید. نگاهی به اطلاعات‌شخصی شما را برای دیگران آسان نکنید. در نهایت، به یاد داشته باشید که هر تصویر یا پیام متنی که ارسال می‌کنید ممکن است به محض زدن گزینه send در دست هر کسی بیفتد برود. به این فکر کنید که آیا کلماتی که نوشته‌اید یا تصاویری که می‌خواهید به اشتراک بگذارید، کلماتی هستند که دوست دارید دیگران آن‌ها را بخوانند یا ببینند. یک قانون خوب این است که اگر نمی‌خواهید مادربزرگتان پست شما را ببیند یا بخواند، احتمالاً نباید آن را ارسال یا پست کنید!