هر آنچه که باید در مورد "حق فراموش شدن" بدانید!
تاریخ: 3 مرداد 1402 امیر
حق فراموشی یعنی چه؟
حق فراموش شدن یا حق پاک‌کردن مفهومی است که عنوان می‌کند که افراد جامعه، حق مدنی دارند درخواست حذف اطلاعات‌شخصی از اینترنت را داشته باشند و باید مکانیزمی قابل ردیابی برای اطمینان از حذف داده‌های حذف شده از رسانه ذخیره سازی پشتیبان وجود داشته باشد. این حق "منعکس کننده ادعای یک فرد مبنی بر حذف برخی از داده‌ها به طوری که شخص ثالث دیگر نتواند آنها را ردیابی کند" و به عنوان "حق سکوت در مورد رویدادهای گذشته در زندگی که دیگر رخ نمی‌دهند" تعریف شده است.
اولین بار مفهوم حق فراموش شدن چگونه به وجود آمد؟
این اصطلاح برای اولین بار در سال 2014 زمانی که مردی از اسپانیا از گوگل خواست پیوندهای یک مقاله روزنامه قدیمی در مورد ورشکستگی قبلی خود را حذف کند، با این ادعا که هیچ دلیل قانونی برای دسترسی آنلاین به اطلاعات قدیمی وجود ندارد، زیرا بدهی متعاقباً پرداخت شده است. دادگاه دادگستری اروپا علیه غول موتور جستجوی گوگل حکم داد و اعلام کرد که تحت شرایط خاصی، ساکنان اتحادیه اروپا می‌توانند اطلاعات‌شخصی خود را از نتایج جستجو و پایگاه‌داده‌های سوابق عمومی حذف یا حذف کنند. با این حال، در سال 2019 دادگاه اتحادیه اروپا این حکم را تنها به اتحادیه اروپا محدود کرد و گفت که گوگل مجبور نیست حق فراموش شدن در خارج از اروپا را اعمال کند.
حق فراموش شدن در کدام کشورها اجرا شده است؟
این قانون در کشورهای اتحادیه اروپا اعمال می‌شود. بدین ترتیب که Google از سیگنال‌های موقعیت جغرافیایی برای محدود کردن دسترسی به URL از کشور درخواست کننده استفاده می‌کند.
فرآیند حق فراموشی چطور طی می‌شود؟
در اتحادیه اروپا، عموم مردم می‌توانند از هر سازمانی به صورت شفاهی یا کتبی درخواست کنند و گیرنده یک ماه فرصت دارد تا پاسخ دهد. درخواست قبل از اینکه برای حذف تأیید شود، بر اساس طیف وسیعی از ملاحظات ارزیابی می‌شود. اگر درخواست تأیید شود، جستجوهایی که از نام فرد استفاده می‌کنند دیگر در نتایج جستجوی محتوا در کشورهای اتحادیه اروپا ظاهر نمی‌شوند. اگر Google درخواست حذف پیوند مطالب را رد کند، اروپایی‌ها می‌توانند به آژانس حفاظت از داده‌های محلی خود اعتراض کنند. اگر گوگل از تصمیم آژانس حفاظت از داده پیروی نکند، ممکن است با پیگرد قانونی روبرو شود.
چه نقدهایی به حق فراموش شدن وارد شده است؟
سازمان‌ها و حامیان آزادی بیان هشدار می‌دهند که «حق فراموش شدن» آنلاین در خطر تبدیل شدن به ابزار سانسور جهانی است. حذف اطلاعات از اینترنت با ماهیت باز وب و جریان آزاد اطلاعات در تضاد است. گوگل استدلال کرده بود که اگر این تعهد در خارج از اروپا اعمال شود، می‌تواند توسط دولت‌های مستبدی که تلاش می‌کنند نقض حقوق بشر را سرپوش بگذارند، مورد سوء استفاده قرار گیرد.
مزایا و معایب حق فراموش شدن
حق فراموشی مزایای زیادی برای افرادی دارد که به دنبال حذف اطلاعات گذشته از اینترنت هستند، اما به همان اندازه نگرانی‌هایی را در مورد عملی بودن اجرای آن ایجاد می‌کند.
مزایای حق فراموش شدن
- خود شما تعیین می‌کنید که هویت آنلاینتان چه خصوصیاتی داشته باشد.
- توانایی حذف اطلاعات افتراآمیز، شرم آور و پست‌های اشتباه در گذشته را دارید.
- حذف محتوای آپلود شده غیرقانونی توسط شخص ثالث، مانند اسکرین‌شات‌های خصوصی یا ساختگی و همچنین تصاویر و ویدیوهای غیر اخلاقی که به قصد انتقام و بازی با آبروی افراد در اینترنت قرار می‌گیرند.
- فرصتی برای شروعی تازه خصوصا برای نوجوانان.
- حذف جزئیاتی که امنیت شخصی و مالی شما را به خطر می‌اندازد.
- آرامش خاطر بیشتر هنگام درخواست شغل.
معایب حق فراموش شدن
- برخی از منتقدان می‌گویند که این یک محدودیت بالقوه برای آزادی‌های رسانه‌ها، روزنامه نگاران و سایر احزاب است.
- طرحی نسبتاً گسترده و توسعه نیافته است که باید دقیق‌تر مورد بررسی قرار بگیرد.
- ممکن است Google و سایر موتورهای جستجو با وجود درخواست‌هایی برای حذف اطلاعات، قبلا پشتیبان‌گیری کرده باشند بنابراین ممکن است که اطلاعات شما فوراً و شاید هرگز حذف نشوند.
- در صورتی که ساکن قاره خاصی باشید، تنها با تغییر آی پی و جست و جو به عنوان یک کاربر خارجی همچنان می‌توان به محتوا دسترسی داشت، حق فراموش شدن تنها در صورتی کاربرد دارد که همه جا اجرا شود.
- عدم شفافیت در مورد اطلاعات مهم در مورد مشاغل یا افراد.
- نقض آزادی بیان.
ایجاد تعادل بین حق فراموشی و حق آزادی بیان
حق فراموش شدن حقی است که اطلاعات‌شخصی فرد را از اینترنت که یک فضای عمومی است حذف می‌کند. با این حال، در حالی که از این حق استفاده می‌شود، حق عموم مردم برای اطلاعات که تحت آزادی بیان است، محدود می‌شود. به بیان ساده، اگر این حق به طور گسترده ادعا شود، نتایج جستجو به تدریج ناپدید می‌شوند. از این رو، نیاز به تعادل هر دو این حقوق بر اساس مورد به مورد وجود دارد. آزمون تعادل باید توسط داوران انجام شود و نه توسط موتورهای جستجو. درخواست‌های حق فراموشی باید توسط موتورهای جستجو با چارچوب جامعی که قانون ارائه می‌کند، مورد توجه قرار گیرد. این امر دخالت محدود دولت یا یک شرکت را در انتخاب‌های شخصی افراد تضمین می‌کند.