حق فراموش شدن

تاثیرات کرونا بر حریم‌خصوصی افراد در اینترنت

بگذارید ساده شروع کنیم، مهم‌ترین تاثیر کرونا بر دنیای ما این بود که تقریبا هر چیزی که فکرش را بکنید به سوی آنلاین‌شدن سوق داد، طبیعی است که با گسترش فضای‌مجازی و اقدامات اینترنتی، مسئله حفظ حریم شخصی در بستر آنلاین نیز مهم تر از پیش شده باشد. از طرف دیگر برخی مراکز در موارد استثنایی مجبور به نقض حریم شخصی افراد شده‌اند تا بتوانند از گسترش ویروس جلوگیری کرده و افراد ناقل را شناسایی نمایند.به همین دلیل تصمیم به نوشتن این مقاله گرفتیم، ادامه مطلب را بخوانید تا اطلاعات بیشتری درمورد این موضوع به شما بدهیم!

 

تاثیرات عمیق کرونا بر سیاست‌های حریم شخصی

همه گیری جهانی به طور قابل توجهی بر زندگی ما تأثیر گذاشته و نگرانی‌های اخلاقی و حفظ حریم خصوصی را برای افراد، شرکت‌ها و جامعه به عنوان یک کل ایجاد کرده است. در حالی که کشورهای مستبدتر مانند چین و سنگاپور قرنطینه سخت، فاصله گذاری اجتماعی و پوشیدن ماسک را برای شهروندان در اوایل بیماری همه گیر اجباری کردند، ایالات‌متحده به شدت به انطباق داوطلبانه تکیه کرده است، که به افرادی که به اقدامات بهداشت عمومی اعتراض می‌کنند اجازه می‌دهد که آن‌ها احساس می‌کنند محدودیت دارند. حقوق و آزادی‌های فردی که در یک دموکراسی فراهم شده است.

پوشیدن ماسک و پیروی از دستورات فاصله گذاری اجتماعی و ماندن در خانه مسائل اخلاقی فردی را ایجاد می‌کند - هر یک از ما چه کاری می‌توانیم برای محافظت از دیگران در برابر آسیب انجام دهیم. مسائل مربوط به حریم‌خصوصی و اخلاقی بسیاری وجود دارد که دولت و شرکت‌ها در مورد نحوه دسترسی و استفاده از فناوری برای مقابله با شیوع COVID-19 با آن مواجه هستند. همانطور که ایالت‌ها باز می‌شوند و ما یاد می‌گیریم که در کنار یک ویروس بسیار مسری و خطرناک زندگی کنیم، هم بخش دولتی و هم بخش خصوصی باید در مورد نحوه محافظت از حریم‌خصوصی افراد و همچنین سلامت و رفاه مالی آن‌ها تصمیم بگیرند. متخصصان حفظ حریم‌خصوصی و کارکنان تطبیق داخلی با نحوه اطمینان از تعادل مناسب حقوق حریم‌خصوصی کارمندان دست و پنجه نرم می‌کنند. آن‌ها همچنین وظیفه بررسی تناسب و اثربخشی اقدامات جمع‌آوری داده‌ها را دارند.

کسب‌وکارها در طول بحران تعطیلی COVID-19 از نظر اقتصادی با مشکل مواجه شده‌اند و اکنون، در فرآیند بازگشایی، آن‌هایی که امیدوارند زنده بمانند باید انتخاب کنند که چگونه با قوانین، پروتکل‌ها و انتظارات جدید به فعالیت خود ادامه دهند. شرکت‌ها با چالش‌هایی روبرو هستند که چگونه از کارکنان خود در برابر خطرات بهداشتی و ایمنی محافظت کنند و اطمینان حاصل کنند که ادعاهای احتمالی علیه آن‌ها را کاهش می‌دهند. آیا شرکت‌ها دمای کارمندان را هنگام ورود به محل‌کار بررسی می‌کنند؟ چگونه شرکت‌ها از فناوری جدید برای نظارت بر تلفن‌همراه استفاده خواهند کرد که نوید ردیابی گسترش احتمالی را می‌دهد؟ مثل همیشه، این فناوری خطرات حریم‌خصوصی و امنیتی را همراه با فرصت‌ها ارائه می‌دهد.

 

مسئله حریم شخصی و ردیابی تماس

به عنوان یک اقدام بهداشت عمومی، ردیابی تماس شامل کار به عقب از افراد آلوده برای شناسایی افرادی است که بسیاری نیز در معرض ویروس قرار گرفته‌اند تا بتوانند آزمایش، جداسازی و درمان شوند. هدف کنترل و مهار بیماری تا حد امکان در جامعه بزرگتر است. از نظر تئوری، هرچه روش‌های ردیابی تماس تهاجمی‌تر باشد، افراد کمتری آلوده یا بیمار می‌شوند. ردیابی تماس در دو نوع وجود دارد: دستی و خودکار. ردیابی تماس دستی به این صورت عمل می‌کند: اگر آزمایش کووید-19 مثبت باشد، آزمایشگاه نتایج را به بخش بهداشت محلی گزارش می‌دهد، که سپس یک متخصص آموزش دیده به نام ردیاب تماس را تعیین می‌کند.

ردیاب تماس با شما تماس می‌گیرد تا در مورد علائم صحبت کنید، کمک یا توصیه‌های پزشکی ارائه دهید، و نام و شماره‌تلفن افرادی را که اخیراً با آن‌ها تماس داشته‌اید را می پرسد. سپس ردیاب تماس با افراد موجود در لیست شما تماس می‌گیرد و به هر یک از آن‌ها فقط اطلاع می‌دهد که با یک فرد آلوده در تماس بوده اند – اما نام شما را فاش نمی‌کند. سپس فرد مورد تماس می‌تواند آزمایش کند و/یا خود را ایزوله کند تا زمانی که دیگر خطری برای سلامتی دیگران نداشته باشد. مزایای ردیابی تماس دستی شامل حداقل تجاوز به حریم‌خصوصی و همچنین فرصتی برای ردیاب تماس است که اعتماد ایجاد می‌کند تا به عنوان یک کارمند بهداشت جامعه عمل کند. اگرچه کاملاً با فناوری پایین ثابت شده است که به طور شگفت انگیزی مؤثر است.

با این حال، ردیابی خودکار تماس، جایی است که سؤالات مربوط به حریم‌خصوصی بیشتر مطرح می‌شود. اگر تست کووید-19 مثبت شد، نمی‌توانید با همه کسانی که هفته گذشته با شما سوار آسانسور شده‌اند تماس بگیرید. شما نمی‌توانید با دویدنی که با شما در پارک سرعت گرفته تماس بگیرید. اپلیکیشن‌های ردیابی قرارداد خودکار اکنون فراوانند – MIT برنامه‌های ردیابی را ردیابی می‌کند – و غول‌های فناوری گوگل و اپل برای ساختن یک فناوری اپلیکیشن ردیابی خودکار که از اطلاعات مربوط به مکان تلفن‌های همراه و نزدیکی آن به تلفن‌های دیگران استفاده می‌کند، شریک شده‌اند. ایده آل این است که کارشناسان بهداشت عمومی می‌توانند از این داده‌های شخصی تلفن شما برای شناسایی افرادی که از نظر فیزیکی به آن‌ها نزدیک بوده اید و احتمالاً آلوده شده‌اید، استفاده کنند - در حالی که همچنان با پنهان کردن داده‌های شناسایی شخصی شما از حریم‌خصوصی شما محافظت می‌کنند. چنین برنامه‌های ردیابی تماس در حال حاضر در چین، هند و ترکیه اجباری است.

مسائل مربوط به حفظ حریم‌خصوصی و اخلاقی مرتبط با ردیابی خودکار تماس چیست، چیزی که "کابوس حریم‌خصوصی" نامیده می‌شود؟

برای مثال، اگر برنامه‌ها با فناوری پیشرفته مناسب برای حفظ سطوح بسیار زیادی از حریم‌خصوصی مهندسی شده باشند، داده‌های ردیابی جمع‌آوری‌ شده هک کردن داده‌های شخصی افراد را با استنباط یا پیوند آسان می‌کند. در حال حاضر، ناهماهنگی هایی در توسعه برنامه و رویکردها وجود دارد که می‌تواند منجر به عدم هماهنگی شود. سپس خطر پیاده‌سازی فناوری‌ای وجود دارد که داده‌های بیشتری از آنچه لازم است، عمدی یا ناخواسته جمع‌آوری می‌کند. و حتی اگر همه اشکالات برطرف شوند و ردیابی خودکار تماس به یک اقدام پیشگیرانه برای سلامت عمومی واقعی تبدیل شود، این خطر وجود دارد که مردم به فناوری اعتماد نکنند و بنابراین از استفاده از آن خودداری کنند.

در عدم قطعیت مداوم بحران کووید-19، شرکت‌ها باید راهنمایی‌های تنظیم‌کننده را با دقت در نظر بگیرند و به توصیه‌های داده شده توجه کنند. همچنین نگرانی این است که چه مقدار داده با مقامات دولتی به اشتراک گذاشته شود و چه زمانی. به یاد داشته باشید که همه چیز جدید نیست - احتمال دارد سازمان شما مدیریت بحران، منابع حقوقی و منابع انسانی موجود را برای بررسی و ارائه توصیه‌هایی در مورد حریم‌خصوصی، حقوق کارمندان و اخلاقیات که می‌تواند از آن‌ها استفاده کرده و با بحران فعلی تطبیق دهد، داشته باشد. هنگام بررسی مسائل مربوط به حریم‌خصوصی و اخلاقی، موارد زیر را در نظر بگیرید:

• جمع‌آوری اطلاعات باید ضروری و متناسب با آسیبی باشد که فرد سعی در پیشگیری از آن دارد.
• فقط به این دلیل که می‌توانید کاری را انجام دهید به این معنی نیست که باید انجام دهید. ملاحظات اخلاقی فراتر از حد مجاز قانونی است.
• برای اطلاعات در مورد مسائل حقوقی و اخلاقی کووید با منابعی از انجمن آینده حریم‌خصوصی، IAPP، سازمان بهداشت جهانی و تنظیم‌کننده‌های مختلف حفاظت از داده‌ها مشورت کنید.

 

یادمان باشد حریم‌خصوصی در اینترنت چقدر مهم است!

این خطر وجود دارد که شرکت‌ها نتوانند تشخیص دهند که برخی از اقدامات مورد نیاز در یک بحران نباید به وضعیت موجود تبدیل شود. بهترین رویکرد این است که در جمع‌آوری داده‌های خود مراقب باشیم، به عقب برگردیم و آنچه را که در مورد اخلاق، حاکمیت، تداوم کسب‌وکار و فرهنگ سازمانی آموخته‌ایم مشخص کنیم تا مطمئن شویم که انعطاف‌پذیری کسب‌وکار بهتری داریم بدون اینکه حریم‌خصوصی را قربانی کنیم. حفظ حریم‌خصوصی کارکنان کمتر از حریم‌خصوصی مصرف کننده مهم نیست - و احترام به حریم‌خصوصی برای حفظ روحیه و وفاداری کارکنان بسیار مهم است. رویدادهایی مانند همه‌گیری کووید-19 آگاهی بیشتر از منافع مشترک حفاظت از حریم‌خصوصی را به عنوان یک تعهد قانونی و الزام اخلاقی وادار می‌کند.